تحقیق شاعر معاصر پروین اعتصامی

اختصاصی از هایدی تحقیق شاعر معاصر پروین اعتصامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:15

چکیده:

رمز توفیق این شاعرارزشمند فرهنگ و ادب فارسی، علاوه بر استعداد ذاتی؛ معجزه تربیت و توجه پدر اوست .

یوسف اعتصام الملک در 1291 هـ.ق در تبریز به دنیا آمد. ادب عرب و فقه و اصول و منطق و کلام و حکمت قدیم و زبانهای ترکی و فرانسه را در تبریز آموخت و در لغت عرب احاطه کامل یافت. هنوز بیست سال از عمرش نرفته بود که کتاب (قلائد الادب فی شرح اطواق الذهب) را که رساله ای بود در شرح یکصد مقام از مقامات محمود بن عمر الزمخشری در نصایح و حکم و مواعظ و مکارم اخلاق به زبان عربی نوشت که بزودی جزء کتابهای درسی مصریان قرار گرفت. چندی بعد کتاب (ثورة الهند یا المراة الصابره) او نیز مورد تحسین ادبای ساحل نیل قرار گرفت .
کتاب (تربیت نسوان) او که ترجمه (تحریر المراة) قاسم امین مصری بود به سال 1318 هـ.ق انتشار یافت که در آن روزگار تعصب عام و بیخبری عموم از اهمیت پرورش بانوان ، در جامعه ایرانی رخ می نمود.

اعتصام الملک از پیشقدمان راستین تجدد ادبی در ایران و به حق از پیشوایان تحول نثر فارسی است. چه او با ترجمه شاهکارهای نویسندگان بزرگ جهان، در پرورش استعدادهای جوانان، نقش بسزا داشت. او علاوه بر ترجمه بیش از 17 جلد کتاب در بهار 1328 هـ.ق مجموعه ادبی نفیس و پرارزشی بنام (بهار) منتشر کرد که طی انتشار 24 شماره در دو نوبت توانست مطالب سودمند علمی- ادبی- اخلاقی- تاریخی- اقتصادی و فنون متنوع را به روشی نیکو و روشی مطلوب عرضه کند.


 
زندگینامه
در سومین روز فروردین ماه ۱۳۲۰ شمسى شاعره نجیب، باوقار، متین، یگانه و مردم دوست، پروین اعتصامى، به بستر بیمارى افتاد و در آخرین ساعات روز جمعه ۱۵ فروردین به حالت کما فرو رفت و در نخستین ساعات بامداد روز شنبه شانزدهم فروردین ۱۳۲۰ شمسى قلب پاک او از کار افتاد و تاریخ ادبیات معاصر ایران یکى از بى بدیل ترین شاعران خود را از دست داد. پروین به بیمارى حصبه چشم از جهان فرو بست.
پروین در سال ۱۲۸۵ شمسى در بیست و پنجمین روز اسفندماه پا به عرصه وجود گذاشت. پدرش یوسف اعتصامى ملقب به اعتصام دفتر و اعتصام الملک نویسنده و از جمله نخستین مترجمان آثار مغرب زمین به زبان فارسى بود. پدر یوسف اعتصامى میرزا ابراهیم خان آشتیانى نیز از مستوفیان تبریز بود و فرزند را به فراگیرى مقدمات علوم، ادبیات فارسى، عربى، ترکى و فرانسه تشویق کرد. آنان اصلاً از اهالى آشتیان بودند.
مادر او، اختر، دختر میرزا عبدالحسین خان قوم العداله تبریزى از خاندان فتوحى تبریز بود. یوسف اعتصامى در شب یکشنبه ۱۲ دى ماه سال ۱۳۱۶ شمسى چشم از جهان فرو بست. مادر پروین نیز سى و دو سال پس از مرگ فرزند بعد از یک بیمارى طولانى در روز ۲۶ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۲ وفات یافت و در کنار فرزند و شوهرش در قم (صحن جدید) به خاک سپرده شد. او صاحب یک دختر و سه پسر از اعتصام الملک شد.
اما پروین اعتصامى. درباره پروین کم و بیش گفته اند و نوشته اند، اما آنچه که کمتر گفته شده و پیرامونش در جراید مطلبى کم آمده است، بى اعتنایى پروین به دربار پهلوى اول و واکنش دربار نسبت به او است.
امرى که اگر در مورد دیگر شاعران به خصوص نوپردازان، مصداق مى یافت، سیاست بازان و انجمن هاى ادبى و شبه ادبى راه بیندازها و احزاب و گروه هاى علاقه مند به این گونه مسائل در صورت گرایش نویسنده و یا شاعر به آنان تا سال هاى سال آن را در بوق و کرنا مى کردند و در باد آن مى خوابیدند که همفکر و هم راى ما چنین و چنان بود و اما در مورد پروین چون هم عصر برخى نوپردازان بود و به جز گرایش هاى عمیق انسانى، به چیز دیگرى توجه نداشت، سکوت و بى توجهى کمترین کارى است که تا به حال انجام داده اند و با این شاعره مظلوم در حیات و ممات آن گونه که شایسته او و شعر فاخرش است، نگاه نشده و جا دارد از پروین و شعرش بیشتر بگویند و بنویسند.
تمامى بزرگان ادب معاصر ایران پروین را ستوده اند و او را یکى از بزرگترین شاعران معاصر و بعضاً تاریخ ادبیات ایران مى دانند.
علامه محمد قزوینى او را ملکه زنان شاعر مى نامد. على اکبر دهخدا او را «یگانه و فرید و گوهر رخشنده اکلیل مفاخر عصر حاضر» مى داند.