تقابل آب و آتش و نور و ظلمت در اشعار معاصر با تکیه بر «نیما یوشیج، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد و احمد شاملو»
116 صفحه
چکیده:
در آثار بسیاری از شعرا ، عناصری چون «آب وآتش» و«نور وظلمت» ، نسبت به سایر پدیده ها کاربرد گسترده تری دارند. در فرهنگ عامه و علوم مختلف نیز، « آب و آتش »دو عنصری هستند که هرگز در کنار هم نمی توانند وجود داشته باشند و وجود یکی قطعاً علت نابودی دیگری خواهد بود. بنابراین دو چیز متضاد، دو فراهم نیامدنی و یا دو امری را که در کنار هم ناممکن باشند «آب وآتش» نام می نهند . همچنین ، «نور» اصل هر خوبی وصلاح هرچیز و«ظلمت و تاریکی» ضد آن است.در ادبیات کلاسیک این عناصر همواره درتقابل وتضاد با یکدیگر قرار داشته اند . باتوجه به رویکرد نوگرایی وساختار شکنانه ی شعرنو ، امکان بروز چهارچوب گریزی در روابط وتقابل میان این عناصر ، مطرح می شود. هدف از این تحقیق ، بررسی میزان وجود مفهوم تقابل میان این عناصر وهمسویی بین آنها در اشعار چهار شاعر نو سرا« نیما، فروغ، سهراب و شاملو» ومقایسه ی نحوه ی کاربرد این پدیده ها در نمونه هایی از اشعار شاعران مذکور است.نتایج این تحقیق نشان می دهد گرچه در آثار این شعرا،روابط متقابل میان این عناصر،اغلب به صورت متعارف ،ضدیت وتنافر را نشان می دهند، گاه جای خود را به توافق داده وهمسو وموافق می گردند .در سروده های این شعرا ، تعابیر نمادین ، روابط میان این پدیده هارا نیز دستخوش تغییر کرده و نوعی تعامل را شکل می دهد.
کلید واژه ها : تقابل، عناصر اربعه، آب، آتش، نور، ظلمت، شعر معاصر
عنوان تحقیق: تقابل آب و آتش و نور و ظلمت در اشعار معاصر با تکیه بر «نیما یوشیج، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد و احمد شاملو»
