دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
دستگاه ها و وسائل موتوری بالابر عبارتند از کلیة وسائل و تجهیزات ثابت و متحرک موتوری که برای بالا بردن، پایین آوردن و جابجایی و نصب مصالح و وسائل و تجهیزات ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند، از قبیل انواع مختلف جزثقیل های ثابت (تاورکرین ها و وینچ ها) و جرثقیل های کامیونی، آسانسورهای موقت و نظایر آن
قسمتهای تشکیل دهندة دستگاه ها و وسائل بالابر و اجزاء آنها شامل (قطعات اصلی، اتصالات، کابل ها و زنجیرها، قلاب های بلند کننده، مهارها، پایه ها، پی ها، تکیه گاهها، ریل ها، کابین ها و غیره)که با رعایت اصول و قواعد فنی و دستورالعمل باید دارای ضریب اطمینان حداقل 4 باشد و توسط اشخاص ذیصلاح نصب و آماده بکار شوند.
هر وسیلة بالابر دارای ظرفیت بار مجاز و همچنین سرعت کار مطمئن و مشخصی است که باید این مشخصات روی تابلویی درج و در محل مناسبی بر روی دستگاه نصب شود تا باری که حمل می شود و سرعت کار بالابر، به هیچ وجه نباید از ظرفیت بار و سرعت کار مطمئن آن بیشتر باشد.
کلیة پیچ و مهره ها در دستگاه بالابر باید به ترتیبی باشند که طول پیچ به اندازة کافی بوده و در صورت لزوم بتوان مهره ها را آچر کشی و محکم نمود، همچنین پیچ و مهره‌های قطعات متحرک باید دارای واشهرای فنر باشد تا از شل شدن مهره ها جلوگیری بعمل آید.
کابین و محل کار اپراتور دستگاه ها و وسائل بالابر:
کابین باید دارای سقف محکم و مطمئن بوده تا از خطرات احتمالی سقوط اجسام بر روی سقف محفوظ بماند و باید به ترتیبی باشد که اپرتور میزان دیدکافی در اطراف خود برای انجام عملیات داشته باشد و به وسائل ارتباط صوتی، گرم کننده، خنک کننده و اطفاء حریق مجهز باشد.
قسمتهای مختلف دستگاه ها و وسائل بالابر باید طبق برنامه ذیل مورد بازدیدهای دوره‌ای یا معاینه فنی و آزمایش قرار گیرند:
الف)بازدید روزانة قلاب، حلقه ها، اتصالات، چنگکها، کابل ها، زنجیرها و بطور کلی تمام لوازمی که برای بستن و بلند کردن مورد استفاده قرار می گیرد
ب)بازدید فنی کلیة قسمتهای دستگاه هفته ای یکبار توسط اشخاص ذیصلاح
ح)معاینه فنی و آزمایش کلیه قسمتهای دستگاه توسط شخص ذیصلاح و صدور گواهی نامة اجازة کار هر سه ماه یکبار
کلیة تعمیرات اساسی و تعویض قطعات و لوازم اصلی که بر روی دستگاه بالابر انجام می‌شود باید در دفتر ویژه ای توسط شخص ذیصلاح امضاء گردد.
رانندگان و یا اپراتورهای دستگاه باید دارای شرایط زیر باشند.
الف)از لحاظ جسمی و روانی در سلامت کامل بوده باشند
ب)دوره ی آموزشی را طی نموده و دارای گواهینامه مربوط و پروانه مهارت فنی باشند.
ج)در مورد جرثقیل سیار (نصب شده بر روی کامیون) علاوه بر شرایط فوق داشتن گواهینامه رانندگی مربوط طبق ضوابط آئین نامه راهنمایی و رانندگی نیز الزامی است.
هر دستگاه بالابر علاوه بر اپراتور و راننده باید دارای یک نفر کمک اپراتور یا علامت دهنده نیز باشد و این شخص باید مرودر محوه علامت دادن با دستها یا وسائل هشدار دهنده و نوع علائم مشخصه و یکنواخت آموزش لازم را دیده باشد.
از روی معابر و فضاهای عمومی مجاور کارگاه ساختمانی نباید هیچ باری به وسیلة دستگاه های بالابر عبور داده شود و چنانچه این کار اجتناب ناپذیر باشد باید موارد زیر رعایت شود.
الف)گماردن یک یا چند نگهبان با پرچم اعلام خطر
ب)نصب چراغهای چشمک زن با علائم شبرنگ یا قرار دادن نرده های حفاظتی متحرک در فاصله مناسب از محوطة خطر
ج)نصب علائم آگاهی دهنده و وسایل کنترل مسیر
د)ایجاد سازه های حفاظتی محصور کننده
رانندگان با اپراتورهای دستگاه های مربوطه در موقع آویزان بودن بار مجاز به انجام کار دیگر از جمله خوردن و آشامیدن و استعمال دخانیات و غیره نمی باشند.
افراد کارگاه به هیچ وجه مجاز نیستند که بر بار مورد حمل سوار شوند یا برای جا به جا شدن از وسایل بالابر استفاده نمایند.
- در هنگام بار یا طوفان باید از کار کردن با دستگاه ها وسائل بالابر خودداری نمود و در چنین مواقعی باید بازوی جرثقیل برجی در حالت آزاد قرار گیرد.
- بار باید به طور آهسته و ملایم جا به جا و بالا و پایین آورده شود بطوریکه در شروع بلند کردن یا در حین پایین آوردن و توقف ضربه ای به دستگاه ورد نشود و ضمناً کنترل آن برای اپراتور براحتی امکان پذیر باشد.
وسایل موتوری نقل و انتقال، خاکبرداری و جابجایی مصالح ساختمانی:
این وسایل شامل ماشین آلات و دیگر وسایل موتوری است که برای جابجایی مصالح و خاک و ضایعات ساختمانی و همچنین در گودبرداری و تخریب در عملیات ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند.
- در موقع کار با این گونه وسایل باید قبل از شروع کار روزانه ترمزها، جعبه فرمان، لاستیک ها، چراغها، بوق، برف پاک کن، و سایر قسمتهای عمل کننده مورد بازدید و بررسی قرار گیرند تا از سالم بودن و آماده به کار بودن وسایل مذکور اطمینان حاصل شود.
- بارگیری بیش از ظرفیت مجاز وسایل موتوری فوق ممنوع است. کلیة بارها باید با وسایل ضروری از قبیل زنجیر، کابل ها، طناب، توری و چادر برزنت و نظایر آن محکم به بدنه وسیله نقلیه بسته شود تا مانع از سقوط و ریزش احتمالی آنها گردد و نیز با نصب علائم نشان دهنده و آگاه کننده نظیر چراغ چشمک زن یا پرچم قرمز از بروز هرگونه حادثه جلوگیری شود.
- در موقع بارگیری وسایل نقلیه موتوری بوسیلة جرثقیل و امثال آن باید کلیة سرنشینان، وسایل مذکور را ترک کنند، مگر اینکه کابین راننده با ورقهای فلزی مقاوم تقویت و محافظت شده باشد.
- در موقع توقف وسایل موتوری خاکبرداری از قبیل بلدوزر، لودر و بیل مکانیکی باید تیغة آنها روی زمین قرار داده شود.
وسایل دسترسی:
منظور از وسایل دسترسی و وسایلی است از قبیل داربست، نردبان، راه پله، و راه شیب دار موقت و غیره که برای دستری کارگران به قسمتهای مختلف در دست احداث، تعمیر، بازسازی یا تخریب مورد استفاده قرار می گیرد.
داربست:
- داربست وسیله ای است موقت شامل جایگاه اجزای نگهدارنده و تکیه گاه که در مدت اجرای عملیات ساختمانی به منظور ایجاد دسترسی به بنا و حفظ و نگهداری کارگران مورد استفاده قرار می گیرد.
- کلیة قسمتهای داربست شامل جایگاه، اجزای نگهدارنده، تکیه گاه ها، اتصالات، راههای عبور و پلکان داربست باید با استفاده از مصالح مناسب و مرغوب مانند چوب، فولاد و امثال آن توسط شخص ذیصلاح طوری طراحی، ساخته و آماده شود که داربست علاوه بر ایستایی و پایداری لازم، ظرفیت پذیرش چهار برابر بار مورد نظر داشته باشد.
- قطعات و اجزاء چوبی بکار شده در داربست باید بدون پوسیدگی، ترک خوردگی و سایر نواقصی باشد که استحکام آن را به خطر اندازد.
- اجراء فلزی داربست شامل لوله ها، بست ها، پایه ها، چفت ها و سایر قطعات آن باید سالم و بدون خوردگی، ترک و عیب باشد و همچنین لوله های داربست باید مستقیم و بدون خمیدگی باشد.
- کلیة عملیات مربوط به نصب تعمیر و تغییر یا پیاده کردن داربست باید توسط اشخاص ذیصلاح انجام گیرد.
- داربست باید در موارد زیر مورد بازدید و کنترل توسط افراد ذیصلاح گردد تا از پایداری و استحکام و ایمنی آن اطمینان حاصل شود:
الف)قبل از شروع به استفاده از آن
ب)حداقل هفته ای یکبار در حین استفاده
ج)پس از هرگونه تغییرات یا ایجاد وقفه در استفاده از آن
د)پس از وقوع باد، طوفان، زلزله و عوامل مشابه که استحکام و پایداری داربست مورد تردید قرار گیرد.
نردبان
نردبان وسیله ثابت یا متحرک است که به منظور دسترسی و بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت شیب دار با زاویه بیش از 50 درجه نسبت به افق در عملیات ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد و معمولاً شامل دو قطعه در کنار به نام پایه و میله ها یا قطعاتی در وسط به نامه پله می باشد.
به طور کلی باید هر راه پله با زاویه شیب 50 درجه نردبان در نظر گرفته شود.
انواع نردبان ها عبارتند از چوبی، فلزی، یکطرفه، دو طرفه، ثابت و متحرک، که با رعایت موارد، زیر استفاده می شود:
الف: از نردبانهایی که پله ها یا پایه های آن ترک خورده یا نقص دیگری داشته باشند، نباید استفاده شود.
ب:پایه ها و تکیه گاه نردبان باید در جای ثابت قرار گیرد و بطوریکه امکان هیچ لغزشی وجود نداشته باشد همچنین پله ها و پایه های نردبانها نباید به موارد روغنی و لغزنده آلوده باشند.
ج)نردبان را نباید جلوی دربی که باز است یا قابل باز شدن است قرار داد مگر آنکه درب به نحو مطمئن بسته یا قفل شده باشد.
د)طول نردبان باید حداقل یک متر از کفی که برای رسیدن به آن مورد استفاده قرار می گیر بیش تر باشد و در هیچ حالتی نباید از یک نردبان بیش از یک نفر به طور همزمان استفاده کنند.
افزودن ارتفاع نردبان با قرار دادن اجسامی از قبیل جعبه یا بشکه در زیر پایه های آن مجاز نیست به علاوه نباید نردبان یکطرفه بیش از ده متر و دو طرفه بیش از 3 متر باشد.
راه پله های موقت
در زمان احداث ساختمان، برای جمله مصالح، رفت و آمد کارگران و دسترسی به طبقات، باید در اولین زمان ممکن حداقل یک راه پله موقت برای هر طبقه نصب شود.
پله های راه پله موقت باید با رعایت مقررات و رعایت موارد زیر نصب شود.
الف)پله های موقت باید دارای ابعاد یکسان بوده و عرض آنها حداقل یک متر و پهنای کف آنها حداقل 25 سانتی متر باشد و همنین اختلاف سطح بین دو پاگرد نباید از چهار متر بیشتر باشد.
ب)در استفاده موقت از شیب راه پله های دائم باید پله های موقتی با استفاده از چوب، آجر یا مصالح دیگر ایجاد گردد.
ج)اطراف باز راه پله های موقت باید بلافاصله بعد از برپایی و نصب با حفاظ مناسب محافظت شود.
راههای شیب دار و معابر:
راه شیب دار در کارگاه ساختمانی راهی است که زاویه آن با سطح افق حداکثر 5/11 درجه باشد (یعنی شیب 20 درصد) بوده و برای عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسائل، تجهیزات و مصالح ساختمانی مورد استفاده می گردد.
معابر در کارگاهها ساختمانی عبارت اند از گذرگاههای افقی که بر روی کف زمین یا طبقات یا داربست ها و غیره و در قسمتهای مختلف کارگاه برای عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل و تجهیزات و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند.
راههای شیب دار و معابر باید واجد استحکام و مقاومت کافی بوده و دارای ضریب ایمنی بارگذاری حداقل 5/2 نسبت به حداکثر بارهای وارده باشند و در صورت استفاده از الوار برای پوشش کف ضخامت آنها نباید از 5 سانتی متر کمتر باشد و راههای که فقر برای عبور افراد می باشد باید عرض آنها حداقل دارای 50 سانتی متر باشد و اههای که برای عبور افراد و عبور گاری، چرخ دستی و یا فرغون مورد استفاده قرار می گیرد باید دارای عرض حداقل 1 متر باشد و فاصله عمودی بین پاگردهای سطح شیب دار نباید بیش از 4 متر باشد و عرض راههای شیب دار و معابری که برای حمل و جابه جایی وسایل سنگین یا وسائل نقلیه استفاده می شود نباید کمتر از 4 متر باشد به علاوه طرفین آنها باید موانع محکم و مناسب نصب گردد.
تخریب
هر اقدامی که مستلزم جدا کردن مصالح از ساختمان به منظور حذف، نوسازی، تعمیر، مرمت و بازسازی تمام یا قسمتی از بنا باشد، تخریب نامیده می شود.
کلیات
قبل از شروع علیات تخریب باید با کسب نظر از مهندس ناظر برنامه ریزی و اقدامهای زیر انجام گیرد:
الف: مجوز لازم از مقام رسمی ساختمان اخذ شود.
ب: با اطلاع و همکاری مؤسسات ذیربط جریان آب، برق، گار و سرویسهای مشابه قطع یا در صورت لزوم سالم سازی، محدود و نگهداری شود بطوری که راههای دسترسی به آنها و شیر آتش نشانی محفوظ بماند.
ج: زمان و مدت قطع سرویسهای فوق و شروع عملیات تخریب حداقل یک هفته قبل، به اطلاع ساکنین ساختمانهای مجاور رسانده شود. عدم رعایت محدودیت فوق، فقط هنگامی مجاز است که عدم تخریب فوری بنا، ایمنی عمومی را به خطر اندازد. لزوم این امر باید قبلاً به تأیید مقام رسمی ساختمان رسیده باشد.
د:برنامه ریزیهای لازم، بای محافظت از پیاده روها و معابر عمومی مجاور ساختمان مورد تخریب، انجام شود و در صورت نیاز به محدود یا مسدود نمودن آنها با کسب اجازه از مراجع ذیربط با رعایت مفاد بندهای 12-2-1-1 و 2و3، اقدام لازم به عمل آید.
هـ. وسایل و تجهیزات لازم متناسب با محل و نوع ساختمان و روش تخریب با رعایت ویژگیهای بخش 12-6-3 تهیه شود.
و: برنامه ریزی برای جمع آوری و دفع مواد حاصل از تخریب و انتخاب محل مجاز برای انباشتن آنها انجام شود.
ز: در تخریب ساختمانهای خاص نظیر کارخانه، بیمارسانها، دودکشهای صنعتی و دیگر اماکنی که تأسیسات ویژه دارند، قسمتهای مربوطه باید توسط افراد ذیصلاح مورد بازدید قرار گیرد و وسائل و تجهیزات لازم برای تخریب و مقابله با خطرهای ناشی از آن فراهم شود.
ح:در صورتی که ساختمان مورد تخریب دارای برقگیر باشد، ابتدا باید برقگیر از ساختمان جدا شود و در صورت لزوم مجدداً در نزدیکترین فاصله نصب و آماده به کار گردد.
ط:کلیه شیشه های ساختمان مورد تخریب باید از محل نصب شده حدا و در مکان مناسبی انبار گردد.
ی: در عملیات تخریب باید کارگران با تجربه بکار گرفته شده و اشخاص ذیصلاح بر کار آنان نظارت و دستورالعملها، روشها و مراحل مختلف اجرای کار را به آنان گوشزد نمایند. همچنین سایر افراد از جمله رانندگان و اپراتورهای ماشین آلات و تجهیزات مربوطه، باید از اشخاص ذیصلاح باشند.
کلیه راههای ارتباطی ساختمان مورد تخریب به استثنای پلکانها، راهروها، نردبانها و درهایی که برای عبور کارگران استفاده می شوند، باید در تمام مدت تخریب مسدود گردند.
در تخریب ساختمانهایی که بر اثر سیل، آتش سوزی، زلزله، انفجار و نظایر آن آسیب دیده یا از بین رفته اند، برای جلوگیری از ریزش و خرابی ناگهانی باید دیوارها قبل از تخریب زیر نظر شخص ذیصلاح مهار و شمع بندی شود.
در صورتی که ارتفاع ساختمان مورد تخریب از ساختمانها و تأسیسات همجوار بیشتر باشد و امکان ریزش مصالح و ابزار کار به داخل یا روی بناها و تأسیسات مجاور وجود داشته باشد. باید اقدامات لازم از قبیل نصب سرپوش حفاظتی با مقاومت کافی به عمل آید.
هر یک از اجزای ساختمان مورد تخریب و تجهیزات مود استفاده اعم از کف، کف موقت، چوب بست، پله های موقت، سقف و سایر اجزای راهروهای سرپوشیده و راهروهای عبور و مرور کارگران، پلکانها و نردبانها نباید بیش از دو سوم مقاومت نهایی خود، بارگذاری شوند.
میخهای موجود در تیرها یا تخته های ناشی از تخریب باید بلافاصله به داخل چوب فرو کوبیده یا کشیده شوند.
در تخریب ساختمان با استفاده از روش کشش با طناب یا کابل یا وارد کردن ضربه یا استفاده از چکشهای بادی و برقی و نظایر آن باید توجه کافی نسبت به وارد نیامدن صدمه به قسمتهای باقیمانده ساختمان، ساختمانهای مجاور و تجهیزات آن به عمل آید.
در پایان کار روزانه، قسمتهای در دست تخریب نباید در شرایط ناپایداری که در برابر فشار باد یا ارتعاشات آسیب پذیر باشند، رها گردند و باید با بررسی لازم اطمینان حاصل شود که کلیه قسمتهای باقیمانده از عملیات تخریب و همچنین چوب بست ها، شمع ها، سپرها، حائل ها و سایر وسایل حفاظتی، پایداری و ایمنی لازم را دارند.
انباشتن مصالح و ضایعات جدا شده از ساختمان مورد تخریب در پیاده رو و دیگر معابر و فضاهای عمومی بدون کسب مجوز از مقام رسمی ساختمان ممنوع است. در صورتی که در محل مورد تخریب زمین و فضای کافی برای انباشتن مصالح و ضایعات وجود نداشته باشد، باید هر روز مواد جدا شده به مکان مجاز دیگر انتقال یابند.
تخریب کف و سقف:
قبل از تخریب سقفها باید طبقه زیر آن طوری مسدود گردد، که هیچ کس نتواند از آن رفت و آمد کند.
در طاقهای ضربی، چه هنگامی که دهانه ای در آن ایجاد می شود و در هنگام تخریب کلی آن، باید آجرها و مصالح بین دو تیرآهن تا تکیه گاهها طاق بطور کامل برداشته شود.
در تخریب سقف هایی که از بتن پیش ساخته تشکیل یافته اند، باید تو کافی به انرژی ذخیره شده در بتن و خطرهای ناشی از آن بعمل آید.
هنگام تخریب سقف، پس از برداشتن قسمتی از آن، باید رو تیرآهن ها یا تیرچه ها الوارهایی به عرض 25 سانتیمتر و ضخامت حداقل سانتیمتر بطور عرضی و به تعداد کافی قرار داده شود تا کارگران مربوطه بتوانند در روی آنها بطور مطمئن مستقر شده و به کار خود ادامه دهند.
در تخریب طاقهای شیروانی یا چوبی، ابتدا باید قسمتهای پوششی سقف برداشته شود، سپس نسبت به برچیدن خر پا یا اسکلت سقف اقدام گردد.
تخریب دیوارها
هیچ یک از تکیه گاهها نباید در طبقه ای برداشته شود، مگر آنکه نباید قسمتهای طبقه بالای آن قبلاً تخریب و برداشته شده باشد.
تمام یا قسمتی از دیواری که ارتفاع آن بیش از 22 برابر ضخامت آن باشد، نباید بدون مهاربندی جانبی آزاد بماند، مگر اینکه اساساً برای ارتفاع بیشتر محاسبه و ساخته شده باشد.
قبل از تخریب هر یک از دیوارها، باید تا فاصله 3 متری از آنها کلیه سوراخهایی که در کف قرار دارند با پوشش موقت مناسب پوشانده شوند.
تخریب دیوارهایی که برای نگهداری خاک زمین یا ساختمان مجاور ساخته شده اند، باید با اجرای سازه های نگهبان انجام شود.
تخریب اسکلت ساختمان
در صورتی که برای تخریب اسکلت ساختمان از جراثقیل یا وسایل مشابه استفاده شود، باید برای حفظ تعادل و جلوگیری از لنگر بار و صدمه به اشخاص، ساختمانها، تأسیسات و تجهیزات یا اسکلت ساختمان مورد تخریب، از طناب هدایت کننده استفاده شود.
در تخریب اسکلت ساختمانهای فلزی در صورتی که بجای جراثقیل از داربست استفاده شود، لازم است قبل از برداشتن تیرآهنهای سقف و ستونهای هر طبقه، کف داربست مربوطه با الوارهایی به ضخامت 5 سانتیمتر پوشانده شود. تیرآهنهای ناشی از تخریب نیز نباید از بالا به زیر انداخته شوند.
قبل از بریدن تیرآهن باید اقدامات لازم به منظور جلوگیری از نوسان آزاد تیرآهن بعد از برش بعمل آید.
تخریب دودکش های بلند صنعتی و سازه های مشابه
قبل از تخریب دودکش های بلند صنعتی و سازه های مشابه، از طریق انفجار یا واژگونی، باید محدوده ای محافظت شده و مطمئن با وسعت کافی در اطراف آن در نظر گرفته شود.
در صورتی که قرار باشد سازه های فوق الذکر به طریق دستی تخریب گردند، باید از داربست استفاده شده و به تناسب تخریب سازه از بالا به پایین، سکوی داربست نیز به تدریج پایین آورده شود، به ترتیبی که همواره محل استقرار کارگران مربوطه پایین تر از نقطه بالائی سازه بوده و این اختلاف ارتفاع حداقل 50 و حداکثر 150 سانتیمتر باشد.
مصالح و ضایعات حاصل از تخریب سازه های مورد بحث باید از داخل آنها به پایین ریخته شده و برای جلوگیری از انباشته شدن و تراکم مصالح و ضایعات، قبلاً دریچه ای در قسمت تحتانی سازه جهت تخلیه آن ایجاد شود. تخلیه مواد مذکور فقط باید پس از توقف کار تخریب انجام شود.
مصالح و ضایعات:
مصالح ساختمانی و ضایعات حاصل از تخریب نباید بطور سقوط آزاد به خارج پرتاب شوند، مگر اینکه تخلیه از داخل کانالهای پیش بینی شده مخصوص انجام گیرد.
در صورتی که مصالح قابل اشتعال جدا شده از ساختمان مورد تخریب، در همان محل انبار و نگهداری شود، باید وسایل اطفای حریق مناسب به تعداد و مقدار کافی فراهم شود.
ضایعات بدست آمده از مواد رادیواکتیو، آزبست، مواد سمی یا مواد آلوده کننده، باید جدا از بقیه ضایعات به دقت نگهداری و بسته بندی شوند و سپس به محل مجاز حمل گردند.
مصالح و ضایعات ناشی از تخریب نباید روی کف طبقات به صورتی انباشته شوند که از ظرفیت مجاز کف طبقه مربوط بیشتر باشد. بعلاوه باید از وارد شدن فشارهای افقی ناشی از انبار شدن مصالح و ضایعات به دیوارها نیز جلوگیری شود.
مصالح و ضایعات ناشی از تخریب نباید به نحوی انباشته شوند که برای ساختمانهای مجاور و یا معابر عمومی تولید اشکال نمایند و در فواصل مناسب باید بارگیری و به محل های مجاز حمل گردند.
مقررات ملی ساختمانی ملی ساختمانی ایران
ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (وزارت مسکن و شهرسازی)
کلیات
منظور از عملیات خاکی عبارت است از: خاکبرداری، خاکریزی، تسطیح زمین، گدبرداری، پی کنی ساختمانها، حفر شیارها، کانالها و مجاری آب و فاضلاب و حفر چاههای آب و فاضلاب با وسائل دستی یا ماشین آلات.
قبل از اینکه عملیات خاکی شروع شود، اقدامات زیر باید انجام شود:
الف: زمین مورد نظر از لحاظ استحکام و جنس خاک دقیقاً مورد بررسی قرار می گیرد.
ب: موقعیت تأسیسات زیرزمینی از قبیل کانالهای فاضلاب، قنوات قدیمی، لوله کشی آب و گاز، کابلهای برق، تلفن و غیره که ممکن است در حین عملیات گودبرداری و خاک برداری موجب بروز خطر و حادثه گردند و یا خود دچار خسارت شوند، مورد بررسی و شناسایی قرار گرفته و با همکاری سازمانهای ذیربط، نسبت به تغییر مسیر دائم یا موقت و یا قطع جریان آنها اقدام گردد.
ج: در صورتیکه تغییر مسیر یا قطع جریان برخی از تأسیسات مندرج در بند ب امکان پذیر نباشد، باید با همکاری سازمانهای مربوطه و به طرق مقتضی نسبت به حفاظت آنها اقدام شود.
د: چنانچه محل گودبرداری در نزدیکی و یا مجاورت یکی از ایستگاههای خدمات عمومی از قبیل آتش نشانی، اورژانس و غیره بوده و یا در مسیر اتومبیلهای مربوطه باشد، باید قبلاً مراتب به اطلاع مسئولین ذیربط رسانده شود تا احیاناً در سرویس رسانی عمومی وقفه ای ایجاد نشود.
هـ . کلیه اشیاء زائد از قبیل تخته سنگ، ضایعات ساختمانی و یا بقایای درخت که ممکن است مانع از انجام کار شده و یا موجب حوادث شوند، از زمین مورد نظر خارج گردند.
کلیة کارگرانی که در عملیات خاکی مشغول بکار می شوند، باید از تجربة کافی برخوردار بوده و اشخاص ذیصلاح بر کار آنان نظارت نمایند. همچنین سایر افراد از جمله رانندگان و اپراتورهای ماشین آلات و تجهیزات مربوطه، باید از اشخاص ذیصلاح باشند.
در صورتیکه در عملیات خاکی از دستگاههای برقی مانند الکتروموتور برای هوادهی، تخلیه آب و نظایر آن استفاده شود، این گونه دستگاهها باید با عایت مفاد بخش 12-6-1 به کار گرفته شده و به وسایل حفاظتی مناسب مجهز باشد.
چنانچه محل مورد نظر برای عملیات خاکی نظیر حفر چاه در معابر عمومی یا محل‌هائی باشد که احتمال رفت و آمد افراد متفرقه وجود داشته باشد، باید با اقدامات احتیاطی از قبیل محصور کردن محوطه حفاری، نصب علائم هشدار دهنده و وسائل کنترل مسیر، از ورود افراد به نزدیکی منطقه حفاری جلوگیری بعمل آید.
گودبرداری و خاکبرداری (حفر طبقات زیر زمین و پی کنی ساختمانها)
در صورتیکه در عملیات گودبرداری و خاکبرداری احتمال خطری برای پایداری دیوارها و ساختمانهای مجاور وجود داشته باشد، باید از طریق نصب شمع، سپر و مهارهای مناسب و عایت فاصله مناسب و ایمن گودبرداری و در صورت لزوم با اجرای سازه های نگهبان قبل از شروع عملیات، ایمنی و پایداری آنها تأمین گردد.
در خاکبرداری های با عمق بیش از 120 سانتیمتر که احتمال ریزش یا لغزش دیواره‌ها وجود داشته باشد، باید با نصب شمع، سپر و مهارهای محکم و مناسب نسبت به حفاظت دیواره ها اقدام گردد، مگر آنکه شیب دیواره از زاویه شیب طبیعی خاک کمتر باشد.
در مواردی که عملیات گدبرداری در مجاورت بزرگراهها، خطوط راه آهن یا مراکز و تأسیسات دارای ارتعاش انجام می شود، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از لزش یا ریزش دیواره ها صورت گیرد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 54 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
