| مقاله با عنوان: تعیین اتوماتیک وضعیت ماهواره ها با استفاده از ردیاب ستاره
| نویسندگان: محمدعلی شریفی ، سعید فرزانه
| محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران - دانشگاه تبریز - 15 تا 17 اردیبهشت 94
| فرمت فایل: PDF و شامل 8 صفحه می باشد.
چکیــــده:
مهمترین وسیله بر روی هر فضاپیما، وسیله ای است که وضعیت فضاپیما را تعیین می کند. روش های زیادی برای تعیین وضعیت وجود دارد ولیکن یکی از روش هایی که بطور وسیعی از آن استفاده می شود ردیاب ستاره است. روش های دیگر از جمله سنسورهای خورشیدی، مغناطیس سنج ها یا جاذبه سنج ها می باشند که دقت آنها بسیار کمتر از یک ردیاب ستاره است در بهترین شرایط سیستم شامل سنسور خورشیدی و مغناطیس سنج، دقتی در حدود یک دهم درجه دارد. در حالیکه یک ردیاب ستاره خوب دقتی در حدود چند میلی درجه (حدودا 0.28 میلی درجه) دارد. ردیب ستاره متصل به بدنه سنسورهایی هستند که تصاویر دلخواه نواحی مختلف آسمان را گرفته، ستاره ها را شناسایی می کنند و وضعیت خودشان را با مقایسه ستاره های شناسایی شده و ستاره های موجود در کاتالوگ تعیین می کنند. قبل از این که تعیین وضعیت توسط ردیاب ستاره انجام شود ابتدا بایستی ستاره های درون میدان دید ردیاب ستاره شناسایی شوند. مهم در شناسایی اتوماتیک ستاره در سیستم های بینایی-مبنا، دستیابی به روشی سریع با قابلیت اعتماد و دقت بالا در انطباق ستارگان استخراج شده از تصویر با مختصات سماوی آنها می باشد هرگاه ردیاب ستاره بتواند حداقل دو ستاره را شناسایی کند می تواند وضعیت خودش را تعیین کند که این وضعیت می تواند به وضعیت فضاپیما که ردیاب ستاره بر روی آن قرار دارد تبدیل شود. در این مقاله پس از تشرح اصول استخراج و شناسایی و نهایتا تعیین ماتریس وضعیت، آنرا بر روی تصویر اخذ شده از یک ایستگاه مورد آزمایش قرار می دهد. نتایج حاصل از دستیابی به مولفه های وضعیت ماهواره با دقت بسیار بالایی را نشان می دهد.
تعیین اتوماتیک وضعیت ماهواره ها با استفاده از ردیاب ستاره