لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
نقش اقتصاد در تربیت دینی دانش آموزان
دیروز، امروز، فردا و فرداها جوانان و نوجوانان با ارزش ترین سرمایه های هر جامعه ای بوده، هستند و خواهند بود. از این روست که جوانی را نباید جریان جداگانه ای در حاشیه زندگی اجتماعی تلقی کرد، بلکه باید به آن به عنوان نقطه تحول و دگرگونی و لحظۀ تاریخی باز تولید و دگرگونی اجتماعی نگریست.هرچند که جوانان و نسل دیروز را می توان همچون نسل امروز به عنوان ثمرۀ باز تولید اجتماعی و در عین حال نیرویی برای تغییر و دگرگونی اجتماعی محسوب کرد، اما جوانان امروز با جوانان دیروز متفاوتند.
این حقیقتی است که پژوهشگران اجتماعی ضمن ارائه آن به آن تأکید می نمایند و معتقدند مسیر تغییرات و تحولات اجتماعی آنچنان بر ویژگیها و شاخصهای روحی و روانی نسل های گذشته و نسل امروز مؤثر واقع شده است که انسانهایی کاملاً متفاوت با منش ها و بینش های متغییر در عرصه های مختلف ظهور و بروز پیدا کرده اند.
این نسل از زاویه ای جدید به مسائل مبتلا به خود می نگرد، زاویه ای که محتمل است اختلاف 180 درجه ای آن با زاویه دید نسل گذشته قابل پذیرش باشد. نگاهی که باید به آن پرداخت، آن را مورد توجه ویژه قرار داد و بستر را برای طرح آن فراهم آورد.
دانش آموزان به عنوان بخشی از این بدنۀ بزرگ، نقش قابل توجیهی در تولید اندیشۀ این نسل و هدایت آن دارا می باشند، توده ای عظیم که عنایت به مشی و تفکرات حاکم بر آنها را می توان با کنکاش در منش نسل نو مترادف دانست.
دانش آموزان خیل عظیمی هستند که از نگاه خاص خود، مطالبات خاصی را دارا می باشند، مطالباتی که باید بستر را به گونه ای فراهم آورد که آزادانه و آگاهانه طرح شده و به صورت جدی پیگیر شوند. باید نسل نو را دریافت و به آنها اعتماد کرد، باید فضاهایی را فراهم نمود تا این بدنۀ بزرگ قابلیتها و توانائیهای خود را در راستای پیگیری مطالبات خود به کار گیرد.
نتایج مطالعات و تحقیقات وسیعی که در عرصه مسایل جوانان صورت گرفته است، نشان می دهد که در اکثر کشورهای جهان گرایش های فراوانی برای اصلاح وضعیت کنونی جوانان وجود دارد و نظام های سیاسی و اجتماعی در پی آن هستند که هر روز بیش از پیش ابعاد مشارکت ایشان را گسترش دهند.
تعدادی از دولت ها در پی آن هستند که روند حضور جوانان دانش آموز در عرصه مسایل مدنی را عمق بخشیده، لوازم شکل گیری یک جامعه پویا را که وابسته به حضور آحاد اجتماع می باشد فراهم آورند.
در گروه دیگری از کشورها که غالباً نیز کشورهای در حال توسعه را در برمی گیرند دولت ها در پی بسترسازی برای تحقق بخشیدن به مطالبات اجتماعی نسل جوان خود می باشند و معتقدند که با محقق کردن مطالبات نسل نوخاسته خواهند توانست لوازم دستیابی به یک جامعه توسعه یافته را فراهم آورند.در این میان روندی دیگر نیز توسط پاره ای سیستم های حکومتی دنبال می شود که حقیقتاً می توان از آن به عنوان بهترین راهکار یاد کرد. روندی که در پی احقاق حقوق جوانان از طریق تقویت نهادهای مؤثر دراین مسیر می باشد، روندی که روز به روز در حال گسترش است و به حضور جدی تر جوانان در هر عرصه ای از طریق این نهادها انجامیده است.
از مهمترین این نهادها که پیدایش آنها را می توان به دهه 50 نسبت داد مجالس جوانان می باشند.
کارگاههایی برای تمرین عملی دموکراسی، مشارکت و گفتگو که امروز در قریب به اتفاق کشورهای جهان و در سطوح بین المللی، قاره ای، منطقه ای، ملی، محلی و حتی مدرسه ای شکل گرفته اند.
پارلمانهای دانش آموزی و جوانان فضاهایی برای کسب مهارتهای شهروندی و قواعد اجتماعی است که سابقه تأسیس آن درایران به فضای اجتماعی پس از انتخابات دوم خرداد 1376 و پیروزی سید محمد خاتمی باز می گردد.
برپائی انتخابات و حضور پررنگ جوانان و خصوصاً نوجوانان دانش آموزی که برای اولین بار تجربه شیرین مشارکت مدنی در عرصه سرنوشت را تجربه می کردند بانی تدوین راهبردی گردید که در وزارت آموزش وپرورش و در قالب برنامه های تدوین شده برا ی تربیت اجتماعی دانش آموزان تجلی یافت.
اولین گام با تدوین طرح راه اندازی شوراهای دانش آموزی در مدارس برداشته شد. وزارت آموزش وپرورش تصمیم گرفت در سال تحصیلی 78-1377 در 30 درصد دبیرستانهای کشور با اهدافی همچون ارج نهادن به شخصیت دانش آموزان، استفاده از نظرات و واگذاری مسئولیت به آنان، تقویت و ارتقاء روحیه مشارکت در ابعاد مختلف و ایجاد و تقویت
مقاله در مورد نقش اقتصاد در تربیت دینی دانش آموزان
