دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
عناصر جدول تناوبی
از آن پس تا کنون دانشمندان قادر به تولید 10 عنصر (یعنی تا عنصر 118) جدید شده اند. از این 10 عنصر که تمامشان در آزمایشگاه و در زمان بسیار کوتاهی خلق شده اند، 8 تایشان در جدول تناوبی جای گرفتند و دو عنصر 113 و 115 هنوز به طور قطعی مورد تأیید تمام شیمیدان ها و فیزیکدان ها قرار نگرفته و در جدول نیز چاپ نشده اند.
این عناصر تازه خلق شده به علت تعداد کم و نیمه عمر کوتاه فقط در آزمایشگاه، برای تحقیقات علمی ساخته می شوند و در حال حاضر کاربرد دیگری ندارند. امّا ممکن است در آینده ای نه چندان دور از ترکیب این عناصر با عناصر دیگر، ترکیباتی خارق العاده بوجود آیند.
در این پژوهش ابتدا به بررسی عناصر 109، 110، 111، 112، 114، 116 و 118 از لحاظ خواص فیزیکی، خواص شیمیایی، چگونگی تولید و ... پرداخته شده است. سپس جدول تناوبی ای که دارای این عناصر است به نمایش در آمده تا درک عمیق تری از این عناصر به دست آید. پس از آن توضیحاتی درباره ی عنصرهای 113 و 115 نوشته شده است. توجه داشته باشید که تاکنون عنصری با عدد اتمی 117 کشف یا تولید نشده است.
نام گذاری عناصر تازه
علم شیمی همانند دیگر شاخه های علوم، همواره با سرعتی روز افزون در حال گسترش است. در لحظه از زمان، شیمیدانان، آزمایش هایی را به مرحله ی عمل می رسانند. برخی از این آزمایش ها، آزمایش هایی در جهت تولید عناصر جدید بوده و ممکن است در چند آزمایشگاه شیمی به طور همزمان عنصری ساخته شود. از این رو ارزیابی ادعای کشف این عناصر مشکل است. بی شک هر آزمایشگاهی که عنصری را تولید کند، برای آن نامی نیز انتخاب می کند. به همین دلیل امکان دارد بر یک عنصر چندین نام گذاشته شود.
یکی از مسئولیت های انجمن جهانی شیمی محض و کاربردی آیوپاکIUPAC استاندارد کردن نامگذاری اجسام شیمیایی است. سیستمی که آیوپاک برای ناگذاری عناصر جدید طرح نموده ساده است. نام این عنصر مستقیماً از عدد اتمی آن، با استفاده از ریشه های لاتینی و یونانی مشتق می شود. این رشه ها بر حسب ارقام عدد اتمی با پسوند «ایم»ium که به منظور کامل کردن نام عنصر افزوده می شود، تنظیم می گردد. نماد شیمیایی عناصر در این سیستم، از حرف های اول ریشه های ارقامی که نام آن را می سازند، تشکیل می شود.
oct
8
hex
6
quad
4
bi
2
nil
0
enn
9
sept
7
pent
5
tri
3
un
1
عنصر 109
میتریم Meitnerium -
در 29 آگوست 1982، فیزیکدانان آزمایشگاه تحقیقاتی هوی یون در دارمستات آلمان غربی با بمباران209 Bi با هسته های شتاب گرفته 58Fe ، عنصر 109 را شناسایی کرده و ساختند. اگر انرژی ترکیبی دو هسته بالا باشد، نیروهای دافعه میان هسته ها بر آن غلبه خواهد کرد.
در این آزمایش برای تولید یک هسته منفرد، باید هدف یک هفته بمباران می شد. این گروه وجود عنصر 109 را با چهار اندازه گیری مستقل، تصدیق کردند. اتم تازه تشکیل شده با سرعت پیش بینی شده، از هدف برگشت و با فیلتر سرعتی که جدیداً توسعه یافته بود، از هسته های کوچکتر و سریعتر جدا شد. زمان حرکت به سمت آشکارساز و انرژی اندازه گیری شد و با مقادیر پیش بینی شده منطبق بود. هسته های 266X، ظرف 5 ثانیه بعد از برخورد به آشکارساز شروع به تجزیه کردند. ذرات آلفای پر انرژی ساطع شده و 267/107 Xرا تولید کردند. در عوض ذرات آلفای از خود ساطع کرده و به 258/104 Rf تبدیل شد و این عنصر به هسته های دیگر نبدیل شد. این آزمایش نشان داد که استفاده از روشهای شکافت مانند روش ساخت هسته های جدید و سنگین، ساده است.
اثرات میتریم بر روی سلامتی و محیط زیست: میتریم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین با توجه به نیمه عمر بسیار کوتاهش (تقریباً 8/3 میلی ثانیه) لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی و محیط زیست بررسی کنیم.
میتریم دارای عدد اتمی 109 و جرم اتمی 256 است که احتمال می رود جامد باشد. رنگ این عنصر خاکستری است و در دوره ی 7 و گروه 9 قرار دارد. شکل الکترونیش Rn-7s2-5f14-6d7 است.
عنصر 110
آنیونیلیم یا دارمستاتیمDarmstadtium or ununilium -
در 9 نوامبر 1994، در ساعت 4:39 بعد از ظهر، نخستین اتم دارای عدد اتمی 110 در گسلچافت فور چوریوننفورچونگGSI در دارمستات آلمان شناسایی شد. در ده سال گذشته، این عنصر در بسیاری از آزمایشگاههای جهان مورد بررسی واقع شده است.
عنصر 110، با ترکیب اتم نیکل و سرب با یکدیگر تولید شد. این کار با شتاب دادن به اتمهای نیکل و پرانرژی کردن آنها در یک شتابدهنده یونی سنگین انجام شد. این واکنش نادر تنها در صورتی رخ می دهد که نیکلها با سرعت ویژه ای پرتاب شوند. ظرف چند روز، باید بیلیونها بیلیون اتم نیکل به سمت هدف سربی پرتاب شوند تا یک اتم از عنصر 110 تولید شود. این اتمها پس از برخورد نیکل- سرب تشکیل می شوند و در سیستم آشکارسازی که تجزیه آنها را اندازه گیری می کند، به دام می افتند .انرژی هسته های هلیم ساطع شده، در شناسایی اتم به کار می رود. نیمه عمر این عنصر کمتر از 00011/0 ثانیه است.
اثرات آنیونیلیم بر زیست: این عنصر نیز مانند عنصر 109 دارای نیمه عمر بسیار کوتاهی است برای همین اثراتش را بر طبیعت محاسبه نمی کنند.
آنیونیلیم در جدول تناوبی، دارای تناوب 7 و گروه 10 است. عدد اتمی این عنصر 110، عدد جرمی آن 272 و آرایش الکترونیکی آن Rn-7s1-5f14-6d9 است. دانشمندان حالت این عنصر خاکستری رنگ را جامد حدس می زنند.
عنصر 111
آنیونیم یا روئنجنیم Unununium or roentgenium –
در 9 فوریه 1996 در ساعت 37 : 10 بعد از ظهر در گسلچافت فور چوریوننفورچونگ GSI در دارمستات آلمان، تیمی از دانشمندان آلمانی ششمین عنصر خود را کشف کردند. جرم اتمی این
